Het is World Bipolar Day. Onderzoeker Roanne Glas deed voor haar promotietraject een pilotstudie naar hoe de onderzoeksmethode stemmingsinductie kan worden ingezet bij experimenteel onderzoek naar hypomane stemming.
Waar gaat het onderzoek over?
“We (Roanne Glas, Roy de Kleijn, Eline Regeer, Ralph Kupka en Manja Koenders) hebben een pilotstudie gedaan naar een taak om stemming kortdurend te beïnvloeden. Het doel van zo’n stemmingsinductie-taak is om mensen kortdurend in een bepaalde toestand te brengen, zodat je deze toestand in een experimentele setting kan onderzoeken. Wij hebben gekozen voor een taak in Virtual Reality (VR).”
Om welke taak ging het?
“In de stemmingsinductie-taak kregen deelnemers de opdracht om over een plank op grote hoogte te lopen (in virtual reality), een stuk taart op te pakken aan het eind van de plank en weer terug te lopen. De taak was erop gericht mensen het gevoel te geven dat je hebt nadat je iets moeilijks hebt gedaan, of iets hebt overwonnen. Spannend om te doen, maar uiteindelijk lukte het alle deelnemers die eraan begonnen.”
Wat was de aanleiding om dit onderzoek te gaan doen?
“Het is best moeilijk om fundamenteel, experimenteel onderzoek naar manische stemming te doen.Toch is dat wel nodig, want we weten nog onvoldoende van (psychologische) mechanismen die een rol kunnen spelen in het aanjagen of onderhouden van een manische stemming, terwijl er wel duidelijke verbanden worden gevonden.”
Wat kun je vertellen over de uitkomsten?
“Deze taak in VR bleek geschikt als methode om emotie te beïnvloeden. De twee groepen studenten die we onderzochten, in hogere en lagere mate gevoelig voor (hypo)manische ontregeling, lieten een deels verschillend reactiepatroon op de taak zien.
Zo steeg de hooggevoelige groep minder sterk op de emotie ‘opgewondenheid’ (excitement) in reactie op de taak, en werd deze groep er zelfs een beetje geïrriteerd van. De laaggevoelige groep begon minder ‘excited’ aan de taak, maar steeg hier sterker in, en werd juist minder geïrriteerd en gespannen na het afronden van de taak. In risicovol gedrag zagen we geen verschil.
We concludeerden dat de taak het gewenste effect had en vaker gebruikt kan worden in studies, en dat beide groepen een ander reactiepatroon lieten zien.”
Hoe ziet het vervolg er nu uit?
“We hopen in de toekomst het experiment te herhalen in een groep met en zonder een bipolaire stoornis. Op deze manier hopen we meer te weten te komen over affectieve processen in deze doelgroep.
Via de volgende link lees je meer over het onderzoek. Open Acces link: https://lnkd.in/e7AFPbqt
